Een jachtslot heet op z’n Frans een Pavillon de Chasse, een Jagdschloss zeggen onze Oosterburen. En dat zegt de Engelse Wikipedia ook. Die verwijst overigens ook naar een Lustschloss : die bestemming wordt inderdaad wel eens verwisseld, maar in principe ga je naar een jachtslot om met je adellijke vrienden te jagen en deftig te borrelen, niet voor futiliteiten of voor de seks. Zeker dat al die outdoor activiteiten de adrenaline doen stijgen en het jachtgezelschap niet altijd even geraffineerd is, maar na al die inspanning en die hoeveelheid buitenlucht, gaan de meesten gewoon vroeg, en alleen (en dronken), naar bed.
Een stevige maaltijd is dus primordiaal zodat je volgende dag weer stevig in je laarzen staat en niet, per abuis, op een bedwelmde ochtend, een ongelukkige drijver afschiet of een zwaan uit de romantische vijver van de buren, die wel een lustslotje hebben. Nog niet zo lang geleden werd daar geen punt van gemaakt. Zwanen staan echter tegenwoordig nog maar zelden op het menu en ook drijvers zijn blijkbaar niet meer zo gemakkelijk te vinden.
Enfin. Spruitjes dus. Een klassiek jagersrecept voor deze groente uit een authentiek jachtslot (en de adellijke familie die erin hoort) ergens in het diepe Normandië. Wat wilt u nog meer?! De kasteelheer en zijn zoon zijn fervente jagers. Geen beest dat hen ontgaat. De hobby van moeder de barones is het verkopen van antiquiteiten en curiosa in haar winkel in een chique wijk in Parijs. Bijna alles wat ze daar verkoopt komt van haar zolder, of die van haar familie, en aan haar zwarte nagels te beoordelen graaft ze zelfs voorwerpen op in het omliggende woud.
Haar aanbod geprepareerde fauna is onuitputtelijk. Enkele jaren geleden had ze een opgezette zwaan gevonden en héél toevallig was ik daar juist op zoek naar. ‘Een in academische positie’, voegde ze er aan toe, zodat ik niet zou denken dat hij van het domein van de buren zou zijn. Het gevogelte was inderdaad niet bepaald fris: bij de vorige bezitter, vermoedelijk een grootoom die tevens kettingroker was, stond hij al een halve eeuw in de vestibule.
Ik wilde eerst een specialist opspeuren die zijn plumage weer maagdelijk wit zou krijgen. Daar staat de Gouden Gids niet bol van. Erg ‘niche’. Mijn recherche duurde dus even. Maar na een week belde ze al, geneerd en ongeduldig. ‘Als u hem niet neemt, dat geeft niet: Christian Lacroix kwam gisteren voorbij en die is zeer geïnteresseerd.’
Nou, nee dus. Wat denkt hij wel, die vreselijke Lacroix!
Ingrediënten voor 4 personen:
- 750 g spruitjes
- 250 tamme kastanjes
- 200 g spekjes
- boter
- verse tijmtakjes
- zout
- peper
Choux de Bruxelles chasseur
Bereiding
Kruis de kastanjes aan de brede, platte kant diep in en kook ze 45 minuten in ruim, gezouten water.
Maak de spruitjes schoon en verwijder de buitenste blaadjes.
Haal een stukje van de onderkant af. Kook de spruitjes gedurende 20 minuten. Afgieten en laten uitlekken.
Halveer de gevelde kastanjes en de spruitjes.
Bak de spekjes aan. Voeg ze bij de spruitjes, voeg een klont boter toe en de tijm en laat nog 3 minuten roerbakken.
Zout en peper toevoegen.
Bent u vegan, dan kunt u gerust de spekjes door sojaboter vervangen.